Kosciół Najświętszego Serca Pana Jezusa

 Witajcie . Dziś odwiedzimy moją pierwszą parafie w Olsztynie . Tu chodziliśmy zanim wybudowano blisko nas kościół. A ten znajduje się za urzędem Marszałkowskim . Czyli dalszy ciąg jednego spacerku  .Tu miałam pierwszą komunie .A po latach moja siostrzenica chodziła tu do Katolickiego liceum  A ja z moim klubem TPG mieliśmy tu nasze pierwsze rekolekcje https://funduszfilmowy.warmia.mazury.pl/lokacje-filmowe/olsztyn-neogotycki-kosciol-najsw-serca-pana-jezusa/

Wygląd ogólny kościoła

Kościół NSPJ jest wybitnym przykładem architektury neogotyckiej. To świątynia orientowana, trójnawowa, wzniesiona na rzucie prostokąta z wysuniętym prezbiterium, zamkniętym trójboczną absydą, z wysoką wieżą /82,50m/ i dwiema mniejszymi wieżami /47m/ przy prezbiterium. Do naw bocznych przylegają 2 kaplice: od płn. pod wezwaniem Matki Bożej, od płd. p.w. św. Józefa. Kościół jest murowany z cegły czerwonej, osadzony na kamiennej podmurówce z elementami zdobiącymi z zielono glazurowej cegły i płytek. Dach pokrywają holenderskie dachówki, a wieże - łupki. Sklepienia w nawie głównej są gwiaździste, w nawach bocznych trójdzielne, natomiast w prezbiterium kryształowe; oparte na 10 granitowych słupach /10,20m/. Długość kościoła wynosi 60m, szerokość 18m, wysokość bez wież 18,20m. Długość prezbiterium 13m, a szerokość 9m. Niektóre zabytki ruchome:

Ołtarz główny - neogotycki z 1911 r., wykonany jest w drewnie, polichromowany o bogatym programie ikonograficznym.

Ołtarz boczny, lewy - neogotycki, poświęcony św. Walentemu

Ołtarz boczny, prawy - neogotycki, poświęcony Matce Boskiej Różańcowej

Ołtarz św. Józefa - neogotycki

Ołtarz św. Antoniego - neogotycki

Ambona - neogotycka, rzeźbiona, przedstawia następujące sceny: 12-letni Jezus w świątyni, Pan Jezus nauczający na dziedzińcu świątyni, kazanie na górze, rozmowa z Samarytanką

Chrzcielnica - neogotycka, wykonana z drewna rzeźbionego w formie kielicha

Dwa konfesjonaly neogotyckie z ok. 1915 r.

Mozaika nad głównym wejściem do kościoła, przedstawiająca Chrystusa jako Króla na złotym tle w postawie stojacej między symbolami 4 Ewangelistów, oraz literami alfa i omega. Widniejący tam napis głosi: " Pone me ut signaculum super cor tuum", co oznacza: "Połóż mnie jako pieczęć na sercu swoim"

W witrażach po lewej stronie, umieszczone są wizerunki Ojców Kościoła Zachodniego, po prawej stronie natomiast, proroków Starego Testamentu. W kaplicy św. Józefa malownicze witraże przedstawiają ucieczkę do Egiptu, oraz śmierć św. Józefa. W kaplicy chrzcielnej widnieją postacie św. Franciszka i św. Notryburgii. Okna na chórze ukazują narzędzia męki Pańskiej i symbole sakramentu ołtarza, czyli : kielich, hostię, pelikana i baranka. Wykonawcą był mistrz R. Siebert z Królewca. Kościół NSPJ należy do najpiękniejszych zabytków Olsztyna.

Historia parafii NSPJ

W 1900 roku nastąpiło podpisanie umowy z F.Heitmanem z Królewca, architektem, który podjął się zbudowania przyszłej świątyni.

Rok później, 11 czerwca, rozpoczęto pierwsze wykopy na wyznaczonym terenie. Prace budowlane prowadziła firma Alberta Szoka z Olsztyna. 3 grudnia tego samego roku, ksiądz biskup A. Thiel poświęcił kamień węgielny. W maju 1902 roku, robotnicy przystąpili do pokrycia dachu i wież. Odsłonięto sklepienia i obmurowano filary. Rozpoczęto malowanie kościoła.

We wrześniu na najwyższej wieży umocowano krzyż, potem kule. W lipcu 1903 r. zaczęły sie prace nad oszkleniem okien, zaś 28 września nastąpiło uroczyste poświęcenie dzwonu i sygnaturki.

19 października odbyła się konsekracja kościoła, której przewodniczył ks. bp. E. Herrmann.

W 1904 r., 13 grudnia poświęcony został boczny ołtarz św. Walentego, natomiast 11 dni później ustawiony został drugi ołtarz boczny - Matki Boskiej Różańcowej.

W 1911 roku wykonano ołtarz główny. Całą jego konstrukcję wykonali bracia Buscher, zaś przepiękne rzeźby były dziełem M. Marrtmanna. Polichromią zajął się J. Grewe w Westfalii. Oni również wykonali ambonę.

W marcu 1912 przeprowadzono pierwsze misje parafialne, w październiku dobiegły końca prace nad instalacją elektryczną. W 1916 pojawiły się organy. 15 maja nastąpiła elekcja samodzielnej parafii. Osiem lat później zawieszono trzeci dzwon na najwyższej wieży. W 1936 r. rozpoczęła się budowa domu parfialnego.

W czasie II wojny światowej spalona została cała plebania i zniszczony dom parafialny. W kościele uszkodzone zostały okna, organy i dach. Skradziono dwa dzwony. W 1945 r. tuż po wojnie, ówczesny proboszcz A. Wardecki, uzupełnił okna, przeprowadził remont domu przy ulicy Mickiewicza i rozpoczął odbudowę plebanii przy ulicy Kopernika. Rok później prace remontowe objęły również organy. W 1949 r. trwało odrestaurowanie wież i zniszczonego dachu. Po dwóch latach zajęto się odmalowywaniem prezbiterium, oczyszczeniem ołtarzy, pozłoceniem drzwiczek tabernakulum i zmiana oświetlenia. W 1957 r. urządzono kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. Projekt tego ołtarza wykonało Koło Studentów z Gdańska pod kierunkiem profesora Biszewskiego. Rozpoczęło sie malowanie bocznych naw kościoła. W roku 1965 poświęcono 2 nowe dzwony (Matki Boskiej Częstochowskiej i św. Wawrzyńca). 20 sierpnia 1972 administratorem parafii został ks. prałat Julian Żołnierkiewicz i jest nim do dzisiaj. Od 1973 do 76 r. trwały prace nad zabezpieczeniem krzyża na głównej wieży i

zmodernizowaniem plebanii. 20 września 1980 nastąpiło otwarcie Studium Religijno-Społecznego. W latach 1980- 84 trwała budowa nowego domu katechetycznego. 13 kwietnia 1988 r. kościół NSPJ został oficjalnie wpisany do rejestru zabytków województwa olsztyńskiego