spotkania

  Witajcie . Z moją asystentką znajomą xhodziłam i zwiedzałam swoje miasto . Jeszcze kilka mam do pokazania . Na spacerki chodziłyśmy popołudniami a teraz już szybko robi się ciemno .Tak wiec dwa ostanie spotkania bo projekt się kończy były inne . Znajomi zmienili mieszkanie i daleko mieszkają . Moja asystentka była też i ich asystentką  . Tak wiec tydzień temu razem ich odwiedziłyśmy skoro ona wiedziała gdzie mieszkają . Orety ale daleko mieszkają ale za to ładne mieszkanko mają Oto zdjęcie ich psinki i kawek pokoju Dziś za to przyszła do mnie i grałyśmy w gry . Druga gra była  trudniejsza .Kilka razy musiałyśmy wczytać się w zasady by pojąc a i tak chyba nie do końca grałyśmy tak jak trzeba. A widzicie gdzie już moje książki lezą tak dużo ich mam 

14 w Linii” to gra logiczna przeznaczona dla dwóch osób (bądź dwóch zespołów). To pojedynek na przemyślność i przewidywanie. Spróbuj odgadnąć zamiary przeciwnika, równocześnie tworząc własną taktykę obliczoną na kilka ruchów do przodu. Wygra ten, kto zdoła jako pierwszy ułożyć 4 krążki w jednej linii.

 

Cel jest jeden: ułożyć cztery krążki w linii. Zadanie wydaje się banalne, gdyby nie Twój przeciwnik. Jego dążenie jest identyczne i w wcale nie ułatwi Ci to zadania. Stańcie w szranki – niech wygra lepszy! Będzie nim ten, kto potrafi nie tylko blokować konkurenta, ale i stworzyć skuteczną taktykę.

Instrukcja gry

• Każdy z graczy otrzymuje po 21 krążków danego koloru.

• Najpierw ustalacie kto pierwszy wrzuca krążek (w kolejnych partiach wymieniacie się pierwszeństwem).
• Celem gry jest ułożenie czterech jednokolorowych krążków w linii prostej (poziomo, pionowo, skośnie). Kto pierwszy, ten wygrywa!

Wraz z kolejnymi partiami pojedynki stają się coraz bardziej zacięte. Im bardziej precyzyjnie obmyślona taktyka, najlepiej wymierzona na kilka ruchów w przód, tym większa skuteczność. Spróbuj przewidzieć jak najwięcej wariantów rozgrywki. Możesz też zamarkować zagranie, które wyprowadzi rywala na manowce.

 Skuteczny blef to też sztuka2

2Pola o numerach 1-6 nazywane są bazą gracza grającego pionkami żółtymi, a pola z numerami 19-24 bazą gracza, grającego pionkami zielonymi. Przez środek planszy bie2W grze używana jest plansza, składająca się z czterech części z zaznaczonymi na nich sześcioma podłużnymi trójkątami o przeciwstawnych kolorach, określanych jako 24 pola. Każdy z graczy otrzymuje po 15 jednokolorowych pionków (żółte i zielone), do gry używane są również dwie kostki.

gnie poprzeczka, zwana również bandą, na której znajdą się pionki zbijane podczas gry. Gracze poruszają się po planszy w przeciwnych kierunkach, tzn. grający pionkami żółtymi porusza się od pola 24 w kierunku pola 1, a grający pionkami zielonymi, odwrotnie.

Celem gry jest umieszczenie wszystkich pionków w swojej bazie i ich ściągnięcie. Wygrywa ten gracz, który pierwszy to zrobi.

Rozgrywka

Gra rozpoczyna się od rzutów jedną kostką przez każdego z graczy. Ten gracz, który wyrzuci większą ilość punktów, rozpoczyna grę. Rozpoczynający klikając na planszy wykonuje rzut dwiema kostkami, a następnie zgodnie z ilością wyrzuconych oczek, przemieszcza swoje pionki po planszy.

Ruch może być wykonany jednym pionkiem o sumę oczek wyrzuconych obydwiema kostkami, a może też być rozdzielony na dwa dowolne pionki.

Przemieszczany pionek może być ustawiany tylko na:

• wolnym polu, nie zajętym przez żaden z pionków,

• polu, na którym znajdują się inne pionki wykonującego ruch,

• oraz polu zajętym przez jeden pionek przeciwnika (wtedy jego pionek jest zbijany).

Niemożliwe jest wykonanie ruchu na pole, na którym znajdują się dwa lub więcej pionków przeciwnika. Pole to jest zablokowane.

Gracz musi wykonać ruch zgodnie z oczkami wyrzuconymi na obu kostkach. Jeśli ma możliwość wykonania tylko jednego ruchu, pozostałe pionki ustawione są tak, że nie może ich przestawić, traci drugi ruch. Jeśli ma zablokowaną możliwość wykonania obu ruchów, traci swoją kolejkę.

Gracz, który wyrzuci dublet, tzn. takie same ilości oczek na obu kostkach, ma prawo do wykonania czterokrotnie ruchu zgodnie ze wskazaniem pojedynczej kostki. Znaczy to, że wyrzucając np. dwie 6 można wykonać cztery ruchy po sześć pól.

Pojedynczy pionek stojący na polu nazywany jest blotką i może zostać zbity przez przeciwnika. Kiedy pionek gracza staje na polu, na którym znajduje się pojedynczy pion przeciwnika, pionek przeciwnika zostaje zbity i umieszczany jest na poprzeczce (bandzie).

Przeciwnik w swoim pierwszym ruchu po zbiciu pionka, musi najpierw wprowadzić go ponownie do gry. Zbity pionek wprowadzony zostaje do bazy przeciwnika, zgodnie z rzutem kostkami (dla gracza żółtymi pionkami na pola od 1 do 6, a dla grającego zielonymi - od 19 do 24). Oczywiście, jeśli pola te są zablokowane przez pionki przeciwnika, to wtedy ruchu nie można wykonać i należy czekać na zwolnienie któregokolwiek pola w bazie albo na wyrzucenie kostką takiej ilości oczek, która umożliwi postawienie pionka na wolnym polu w tej bazie.

Z chwilą, kiedy gracz umieści wszystkie pionki w swojej bazie, może rozpocząć ściąganie pionków. Ściąganie następuje również zgodnie z ilością oczek wyrzuconych na kostkach. Jedynie w przypadku, kiedy ilość oczek jest większa niż możliwa do wykonania ilość ruchów pionkiem, ściągany zostaje pionek z pola położonego najdalej.

Jeśli zdarzy się tak, że podczas ściągania jakiś pionek zostanie zbity przez przeciwnika, kontynuowanie ściągania możliwe jest dopiero po wprowadzeniu tego pionka do bazy.

Zakończenie gry

Grę wygrywa ten gracz, który jako pierwszy ściągnie z planszy wszystkie swoje pionki.

Za wygraną można otrzymać:

1 punkt, kiedy przeciwnikowi uda się ściągnąć co najmniej jeden ze swoich pionków,

2 punkty, kiedy przeciwnik nie ściągnie żadnego ze swoich pionków (tzw. gammon),

3 punkty, kiedy przeciwnik nie ściągnie żadnego ze swoich pionków i ma minimum jeden pionek w bazie przeciwnika lub zbity na poprzeczce (tzw. Backgammon).

Dodatkowe zasady

W przypadku gry towarzyskiej opcje te nie mają zastosowania. Jedynie w przypadku wybrania opcji mecz możliwe jest zastosowanie następujących dodatkowych opcji w grze:

Gra z użyciem kostki dublującej (kontrującej) – gracz mający przewagę, może zaproponować podwojenie wyniku. O ile przeciwnik zaakceptuje kontrę, wynik będzie pomnożony razy 2. Akceptujący pierwsze podwojenie ma możliwość kolejnej propozycji podwojenia, tzw. rekontry. Kolejne propozycje podwajania mogą doprowadzić do 64-krotnego pomnożenia wyniku.

Zastosowanie reguły Crawforda – polega na tym, że jeśli rozgrywany jest mecz do określonej ilości punktów, a przeciwnikowi brakuje już tylko 1 punktu, nie może użyć kostki dublującej w następnej grze.

Zasada Jacoby – umożliwia liczenie podwójnie i potrójnie ilości punktów jeśli zaakceptowana została gra z użyciem kostki dublującej. Zasada ta zachęca graczy do jeszcze bardziej zaciętej rywalizacji.