Film z Audiodeskrypcją

 Dziś byłam na spotkaniu z niewidomymi i tam oglądaliśmy film z  Audiodeskrypcją

Audiodeskrypcja – z łac. audio (dotyczący słuchu, dźwięku) oraz łac. descriptio (związany z rysowaniem, opisywaniem) – przekazywany drogą słuchową, werbalny opis treści wizualnych osobom niewidomym i słabowidzącym. Audiodeskrypcja jest nazywana również opisem wideo lub opisową narracją^[1].Audiodeskrypcja w filmie, programie telewizyjnym, przybiera postać dodatkowej ścieżki dźwiękowej pomiędzy dialogami. Opis nie wypełnia każdej dostępnej przerwy, nie przedstawia motywacji ani zamiarów przedstawionej w filmie postaci, nie charakteryzuje znanych dźwięków. Pozwala w ten sposób niewidomym i słabowidzącym widzom usłyszeć emocje w głosach aktorów, wsłuchać się w dźwiękowe tło obrazu. Opisywane są takie wizualne elementy kompozycji obrazu filmowego jak: inscenizacja, scenografia, gra aktorów, kostiumy, barwy i światło, których osoby niewidome nie są w stanie samodzielnie zobaczyć.

Carte Blanche  Kacper Bielik, nauczyciel historii w liceum, zaczyna tracić wzrok. Diagnoza lekarska potwierdza, że jest to nieodwracalny proces spowodowany wadą genetyczną. Nie chcąc tracić pracy, Kacper postanawia ukryć swoją chorobę przed otoczeniem[8].

Film oparty jest na wydarzeniach autentycznych, nawiązując do postaci Macieja Białka, niewidomego nauczyciela historii w VIII Liceum Ogólnokształcącym w Lublinie