Poniedzialki z muszlami Mitrla mitra

Gładkie, atrakcyjnie ubarwione muszle występujące w tropikalnych rejonach Indopacyfiku wśród koralowców, pod kamieniami lub w piasku. Wszystkie mitry mają wąski otwór, wcięcie syfonalne i fałdy na wrzecionie. Warga zewnętrzna może być gładka, pomarszczona lub ząbkowana.

Skorupki wielu gatunków pokrywają ciekawe, kolorowe wzory, złożone z elementów pasiastych i plam. 

Występowanie, odżywianie

Mitry mają gruczoł jadowy. Niektóre ślimaki podczas podrażnienia wydzielają cuchnący, purpurowy płyn. Są w przeważającej części mięsożercami, które żywią się polipami koralowymi, robakami, małymi ślimakami, małżami, drobnymi organizmami morskimi; nieliczne żywią się padliną. W celu pobrania pokarmu wysuwają długi ryjek o bańkowatym zakończeniu. Większość gatunków spędza życie w jamach na piaszczystych dnach, inne żyją na łąkach morskich, pod skałami koralowymi lub w rozpadlinach skał koralowych. Głównie występują w strefie litoralnej, ale bywają gatunki zamieszkujące strefę głębin. Ślimaki przebywające na stałe w strefie litoralnej ukrywają się za dnia pod skałami i koralowcami, by żerować nocą. Składają jaja w małych rogowych kapsułkach i przymocowują je do kamieni. Mitry można spotkać w wodach morskich całego świata od klimatu umiarkowanego do tropikalnego, ale największe i najbardziej atrakcyjne muszle pozyskuje się z prowincji Indopacyfiku.

•