15 października przypada
Święto Białej Laski - Międzynarodowy Dzień Niewidomych -
obchodzone cyklicznie od roku 1946. Jak to było z białą laską od
kiedy stała się symbolem osób niewidomych i słabo
widzących?
Laska, jako zwykły kij od
dawna był narzędziem dla ludzi niewidomych, która pomagała
im poruszać się i osłoniać przed niebezpieczeństwem. Pełniła
rolę przedłużenia ręki.
Historia białej laski
zaczyna się w Wielkiej Brytanii – w roku 1921, w mieście Bristol.
Fotograf James Biggs,
pracujący dla lokalnych czasopism, uległ wypadkowi i stracił
wzrok. Zaczął wychodzić samodzielnie z domu ze swoją zwykłą
laską.
Szybko przekonał się, że
nie zawsze jego laska jest dostrzegana przez innych, zwłaszcza w
czasie tzw. ponurej angielskiej pogody. Pomalował swoją laskę na
biały kolor, aby była lepiej widoczna i zwracała uwagę innych
osób. Pomysł ten okazał się bardzo skuteczny.
Od 1932 r. Królewski
Narodowy Instytut dla Niewidomych, działający od 1868 r. na rzecz
osób niewidomych, zaczął oficjalnie rozprowadzać białe
laski.
W Stanach Zjednoczonych,
dzięki działaniu Krajowej Federacji Niewidomych, w latach 50. i 60.
powstał wielki ruch niewidomych na rzecz popularyzacji problemów
osób z uszkodzonym wzrokiem w społeczeństwie amerykańskim.
Wynikiem tego było
przyjęcie przez Kongres uchwały proklamującej 15 października
każdego roku jako Dzień Bezpiecznej Białej Laski (White Cane
Safety Day). Pierwszy taki dzień został ogłoszony przez prezydenta
Lyndona S.Johnsona w dniu 15 października 1964 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz