Książki Danielle Steel

 W styczniu czytałam powieści tylko jednej autorki .Kilka filmów na podstawie jej powieści kiedyś oglądałam 

1Danielle Steel  kalejdoskop 

Piękna Francuzka i amerykański aktor spotykają się w Paryżu w czasie drugiej wojny światowej i od razu w sobie zakochują. Ich miłość zaczyna się bajkowo, ale kończy tragicznie. Po śmierci obojga ich trzy córeczki zostają rozdzielone.

Dziewczynki zostają wychowane w różnych rodzinach zastępczych. Najmłodsza Megan jest lekarzem, Alexandra zakłada rodzinę. Nie wiedzą, że zostały adoptowane. Tylko najstarsza Hilary jako pamięta koszmar dzieciństwa, ale ponieważ nie może odnaleźć swoich sióstr, skupia się na karierze.

Przyjaciel ich rodziców, Artur, przez lata żyje w poczuciu winy i w końcu decyduje się na wynajęcie prywatnego detektywa, żeby odnaleźć już dorosłe siostry. Wyrusza on na poszukiwania przez szykowny Nowy Jork, przez bostońskie slumsy i eleganckie paryskie salony. Kobiety wreszcie się spotykają i odkrywają trudną prawdę o sobie i swoim pochodzeniu, co na zawsze zmienia ich życie.336

2Wszystko  co najlepsze Kiedy Bernard Fine, biznesmen po trzydziestce, pogodziwszy się z tym, że przyjdzie mu spędzić życie w stanie kawalerskim, poznaje Elizabeth O'Reilly i jej pięcioletnią córeczkę, nie przypuszcza nawet, że oto spotkał kobietę swego życia.

U boku Liz, która odwzajemnia jego uczucia, Bernard znajduje rodzinę i wymarzony dom. Wkrótce na świat przychodzi ich syn, ale szczęście Fine'ów nie trwa długo - spada na nich straszny cios..342/678

3 Pierścionki .Romans pięknej Kasandry von Gottahard z wziętym pisarzem kończy się tragicznie dla nich obojga: on ginie z rąk hitlerowców, ona popełnia samobójstwo, zostawiając męża z dwójką dorastających dzieci, Arianą i Gerhardem. Waldemar von Gotthard, bogaty bankier, za wszelką cenę pragnie pozostać wierny swoim poglądom i ustrzec dzieci przed zgubnym wpływem ideologii faszystowskiej i wojny. Nad rodziną ciąży jednak fatum, które sprawi, że młodziutka Ariana będzie musiała samotnie borykać się ze swoim losem i przeznaczeniem..328/1006

4Przeprawy Jest rok 1939. Na luksusowym transatlantyku "Normandie" płynącym do Europy spotyka się dwoje ludzi jakby dla siebie stworzonych: Liane de Villiers, żona francuskiego dyplomaty, i Nick Burnham, potentat przemysłowy. Oboje bronią się przed uczuciem, jako że nie mogą lub nie chcą zrywać dotychczasowych związków. Wkrótce jednak wybucha wojna. Mąż Liane zostaje w okupowanej Francji, żonę z córkami wyprawia zaś z powrotem do Stanów. Na frachtowcu uciekającym przed U-Bootami Liane znowu spotyka Nicka.392/1398

5Ranczo Trzy przyjaciółki ze studiów spotykają się po 20 latach na należącym do jedej z nich ranczo w Wyoming. Tania jest sławna piosenkarką ale sukces zawodowy opłaciła klęską w życiu osobistym. Małżeństwo Mary Stuart,żony wziętego prawnika, przeżywa kryzys.Zoe , lekarka samotnie wychowuje adoptowaną córeczkę. Pobyt na ranczo całkowicie odmienia życie trzech kobiet, które odnajdują dawna przyjaźń i niespodziewanie spotykają miłość...271/1569

6Toksyczni Panowie Adam, wzięty prawnik, bardzo przeżył odejście żony. Milioner Charlie zbyt długo szukał ideału, którego nie znalazł. Znany malarz Gray wikłał się wciąż w toksyczne związki. Teraz trzej przyjaciele uznają tylko przelotne romanse. Po co się angażować? Ale kiedy jak co roku podczas wakacji podróżują luksusowym jachtem po Morzu Śródziemnym, postój w Portofino stawia każdego z nich przed dylematem: wierność swoim kawalerskim zasadom czy miłość - ryzykowna i odurzająca zarazem? 239/1808

7Gra z fortuną Tana Roberts jako młoda dziewczyna została zgwałcona przez syna kochanka matki. To dramatyczne wydarzenie pozostawiło trwały ślad w jej psychice. Jest szczególnie czuła na ludzką krzywdę i niesprawiedliwość społeczną, dlatego całym sercem angażuje się w ruch przeciwko rasizmowi, piętnuje też zakłamanie i dwulicowość ludzi z wyższych sfer. By móc skutecznie walczyć o sprawiedliwość dla pokrzywdzonych, kończy studia prawnicze. Sukcesy zawodowe nie idą jednak w parze ze szczęściem w życiu osobistym.366/2174

8Rosyjska Baletnica Młoda Amerykanka po śmierci babci otrzymuje z domu spokojnej starości pozostałe po niej przedmioty. Jest tam para baletek, stare zdjęcia i pożółkła korespondencja. Na ich podstawie kobieta odtwarza nieznaną jej zupełnie historię życia ukochanej babki przed wyjazdem do Ameryki. Romantyczna i tragiczna zarazem historia pięknej Daniny przedstawiona jest na tle dramatycznych wydarzeń rewolucji 1917 roku, które w szczególny sposób dotknęły warstwę inteligencji, arystokracji i kręgi dworskie.

175/2349

wyszło mi 75 stron dziennie 

 

To chyba musze schudnąć lub cienkie książki czytać by muc tyle przeczytać trzy razy ile ważę oj nie

zdradzę bo za dużo ważę 

 Witajcie . Pisałam wam że moja siostra robiła porządki w piwnicy i oddala mi książki itp . Jak wiecie część z nich chciałam oddać .Zapytałam się naszej wolontariuszki co załatwiła nam salkę w klasztorze czy zna kogoś kto ma jakieś zajęcia religijne z dziećmi . Okazało się że tak .Tak wiec różne książki pomoce do religii i takie jakie mogą być nagrodami dla dzieci oddałam zakonnikowi co uczy dzieci . Ta znajoma była  dziś po książki . Posiedziałyśmy troszkę porozmawiałyśmy . Julia kiedyś mi przyniosła takie różne notesiki karteczki . Oj poczułam się jak dziecko . Do dzieciństwa też wróciłam przeglądając święte obrazki jakie dala mi siostra. Kiedyś je zbierałam i mam ich sporo . Cześć  siostry były te same co ja mam tak wiec może ktoś z was zbiera i chce święte obrazki 

Poprawione kartki

 Witajcie .W grudniu  potrzebowałam troszkę kartek dla naszych wolontariuszy . trochę miałam ale za mało. czasu tez nie miałam więc wzięłam takie oto karteczki i je przerobiłam . Dwie ostatnie to wyszły koszmiarki i dobrze ze je nikomu nie dałam . Ja niczego nie wyrzucam ale je chyba będę musiała by mnie nie kusiło dać je komuś .No dobra inne tez nie są najlepsze ale ciut znośniejsze 

Muszelkowe obrazki

 Witajcie . Na bazarku charytatywnym wylicytowałam takie oto muszelkowe obrazki . Trzeci to taki skromny niedorobiony był. Muszelek mama sporo wiec go sobie po swojemu ozdobiłam 

Spotkanko

 Witajcie . Dziś byłam na spotkanku mojego klubu .Odbyło się tam gdzie ostatnio wigilia czyli u Franciszkanów tylko w innej salce Mimo brzydkiej pogody śnieżycy kilka osób przyszło . Było nas tylko ośmioro ale było całkiem miło .Omawialiśmy co chcemy robić na spotkaniach . Opowiadaliśmy  trochę o sobie zakonnikowi który nas odwiedził .Byliśmy w dwóch salkach . Najpierw w jednej ale tam ktoś miał potem zajęcia to potem przenieśliśmy się do drugiej salki .Mamy w planach tak jak kiedyś spotykać się raz w miesiącu 

Dzień Miłośników Sera20 stycznia

 Dzień Miłośników Sera przypada na 20 stycznia (

Ser jest jednym z najwspanialszych produktów, jakie wymyśliła ludzkość – nie tylko ze względu na smak, ale różnorodność gatunków i możliwości zastosowania go do wielu potraw. Dzień Miłośników Sera (Cheese Lovers Day) jest więc świętem, które 20 stycznia powinno być hucznie obchodzone na całym świecie.

Historia sera

Pochodzenie sera do dziś stanowi zagadkę dla naukowców, stąd co jakiś czas pojawiają się nowe tropy, dowody dotyczące jego historii. Jeden z nich wskazuje, że najstarszy ser przypominający mozzarellę wyrabiano w Polsce już 7500 lat temu, a konkretnie na Kujawach. Z kolei pierwszy dokument opisujący fazy produkcji sera, nazwany „ozdobą mleczarni” stworzyli Sumerowie około 300 roku p.n.e. Sumer to starożytna kraina w Mezopotamii, dzisiejsze tereny południowego Iraku. Jeszcze inne źródła podają że początki przetwarzania mleka i produkcja dotyczą starożytnej Anatolii (dzisiejsza Turcja). To z tych terenów wiedza o serze przedostała się do Europy i później do całego świata.

A w jaki sposób powstał pierwszy ser? Tutaj także współczesna wiedza opiera się na legendach. Zgodnie z nimi, odkryto go przypadkowo. Pasterze podczas przelewania mleka do bukłaków sporządzonych z żołądków owiec zorientowali się, że dzieli się ono na skrzep i serwatkę. Następnym krokiem było właściwe odcedzenie skrzepu, osuszenie go i posolenie w celu lepszej konserwacji – efektem było powstanie produktu, który dziś znany jest jako ser. Oczywiście dopracowanie receptury wymagało czasu, wytwarzanie większości najstarszych serów datuje się XIV wiek, zajmowali się tym głównie mnisi. Pierwsza produkcja przemysłowa sera ruszyła 3 lutego 1815 w Szwajcarii. W Polsce wytwarzanie tego produktu na dobre rozpoczęło się pod koniec XIX wieku. Duże zasługi mają w tym imigranci z Holandii, Niemiec i Szwajcarii, którzy przywieźli do nas swoje receptury.

Gatunki sera

Dzień Miłośników Sera przypada 20 stycznia. Trudno wskazać początki tego nietypowego święta oraz jego pomysłodawcę, ale spokojnie można założyć, że powstało z miłości do tego przysmaku. A jest co kochać, bowiem istnieje około 4000 gatunków serów, w Polsce wytwarza się około 600. Można je klasyfikować na różne sposoby, np. ze względu na technologię wytwarzania i typ procesu dojrzewania. Są tutaj cztery główne grupy, które dzielą się kolejne.

1. Sery podpuszczkowe (masa serowa otrzymywana jest przez ścinanie mleka podpuszczką):
- miękkie z porostem pleśniowym (brie, camembert) lub przerostem pleśniowym (roquefort, gorgonzola), bądź pomazankowe (bryndza)
- półtwarde (ser tylżycki, ser limburski)
- twarde (ementaler, parmezan, radamer, gouda, mozzarella żółta).

2. Sery kwasowe (masa serowa otrzymywana jest przez ścinanie mleka zakwasem), można wyróżnić niedojrzewające (twaróg) i dojrzewające (gomółka).

3. Sery kwasowo-podpuszczkowe stanowiące połączenie dwóch powyższych technologii, np. cottage cheese, czyli serek wiejski.

4. Sery zwarowe wyrabiane ze zwaru mieszaniny tłuszczu i białka, np. ricotta.

Obchody Dnia Miłośników Sera

W Dniu Miłośników Sera, czyli 20 stycznia, warto nie tyle skosztować naszego ulubionego gatunku, co przede wszystkim poznać nowy, wykorzystać go do jakiejś potrawy. Z tak dużej ilości na pewno coś przypadnie nam do gustu. Dużą renomą cieszą się choćby sery francuskie, włoskie, holenderskie, czy angielski cheddar. Ci, którzy nie narzekają na brak gotówki, mogą natomiast przekonać się, czy najdroższe tego typu produkty spożywcze świata są warte swojej ceny. Często to kwoty rzędu kilku tysięcy za kilogram, tyle zapłacimy za serbski ser Pule z mleka osła, ser z mleka łosia wytwarzany w miejscowości Bjurholm w Szwecji czy włoski Caciocavallo Podolico w kształcie gruszki. Jest jeszcze inna ciekawa opcja na świętowanie Dnia Miłośników Sera – stworzenie własnego przysmaku! To może być nawet przyjemniejsze niż degustacja najdroższego sera…

Czarny nie marny

 Witajcie u lenki jest fajna zabawa https://zaciszelenki.blogspot.com/2023/01/zabawa-z-niespodzianka.html#comment-form

Ja zrobiłam kartkę dla mężczyzny . Nie wiem czy jest 50 procent czarnego ale trochę go jest .Ot taka trochę nabadziana karteczka 

 Witajcie / Siostra robiła porządki w piwnicy . masę książek i innych rzeczy mi poprzynosiła .OOOo tyle tego i jeszcze więcej. Tu usiłuje to trochę ogarnąć. Dala mi ksiązki bym oddała na bazarki charytatywne . Zanim to zrobię może  jakaś was zainteresuje to dajcie znać to wam oddam za darmo .

Spacerkiem po miście

 Witajcie oto jeszcze jesienny spacerek po moim mieście 

Ulica warmińskiej poetki

Leżąca na południu osiedla Zatorze ulica, ciągnąca się od Wiaduktu Powstańców Węgierskich 1956 roku aż do granic administracyjnych miasta przebiegając przez Zieloną Górkę i Track, przez ponad wiek kilkakrotnie zmieniała swoją nazwę. W roku 1892 była to ulica Wartenburger-Straße (Barczewska), w latach 20 XX wieku zmieniono nazwę na Trautziger-Straße (Tracka). Po 1945 r. była to ulica Polskiej Partii Robotniczej, następnie Narutowicza a do 1990 r. Waryńskiego. Po zmianach ustrojowych podjęto decyzję aby patronem ulicy została wielce zasłużona dla regionu Maria Zientara-Malewska, warmińska poetka, pisarka, etnografka i działaczka polskiego ruchu spod znaku „Rodła” w Niemczech. Była to nieprzypadkowa decyzja gdyż przy budynku nr 3 poetka zamieszkała po 1945 r.

1 i 2

Z inicjatywy przedstawicieli wielu olsztyńskich środowisk artystycznych, społecznych oraz historyków w 2010 r. na fasadzie kamienicy odsłonięto pamiątkową tablicę. Uczyniono to w nadziei że tablica, oraz ulica, będzie przypominać przyszłym pokoleniom zamieszkującym to piękne miasto, kim była ta wybitna postać. Maria Zientara-Malewska zamieszkała w tym budynku aż do swojej śmierci, która nadeszła 2 października 1984 r.

3i4W innym budynku noszącym dziś nr 2, 19 lutego 1945 r. swój kwaterunek znalazła pierwsza grupa polskich kolejarzy, znamienny jest też fakt że tego dnia po 173 latach po raz pierwszy zawieszono polską flagę. Wydarzenie te przypomina pamiątkowa tablica zawieszona na frontowej ścianie. Jednakże o tych kolejarzach przez wiele lat niewiele mówiono, mimo iż byli oni jedną z pierwszych grup polskich osadników i do Olsztyna przyjechali już 17 lutego. Powodem tego są wydarzenia nocy z 21 na 22 stycznia, gdy na praktycznie niebroniony dworzec, pełen uciekinierów i pacjentów z ewakuowanego szpitala, wkroczyli żołnierze radzieccy. Wymordowali oni zgromadzoną tam ludność przy pomocy granatów i miotaczy płomieni, ich zwęglone zwłoki leżały jeszcze w drugiej połowie lutego i ten widok właśnie zarejestrowali w pamięci polscy kolejarze. Przez długie lata w powojennym Olsztynie wszystko to było owiane tajemnicą.

5Przyglądając się dziejom tego traktu możemy odnaleźć pewne skromne fakty, które jednak zapisały się w historii miasta. W latach 1888-89 wybudowano tutaj tzw. Koszary Materna, wzniesiono je dla II batalionu Regimentu Grenadierów Króla Fryderyka II przez przedsiębiorcę budowlanego Floriana Materna. Budynki te były wynajmowane wojsku w związku z tym określane też były terminem „koszary prywatne” (Privat-Kaserne). Po 1920 r. całość zabudowań przekazana została miastu i przebudowana na mieszkania, zabudowania te istnieją do dziś ale niestety niewiele już przypominając pierwotny wygląd.

6

Willa z pocztówkiNiektóre stare zabytkowe budynki mają to szczęście, że otrzymując drugą szansę perfekcyjnie eksponują blask i kunszt dawnych budowniczych. Taki przykład to willa „Wzgórze Wilhelminy” przy ulicy Marii Zientary – Malewskiej, gdzie przeprowadzono rewitalizację z całkowitym poszanowaniem dla jej pierwotnych kształtów, dokonując nawet rekonstrukcji zniszczonych elementów budowli. Praca nad odtworzeniem tej willi była bardzo utrudniona, gdyż nie zachowały się żadne plany konstrukcyjne, również niewiele danych o historii budynku.

Jako datę powstania przyjmuje się rok 1905, na początku należała do mistrza mularskiego Perrey’a. W 1907 r. ogień strawił całą willę i przyległą stajnię, informuje o tym archiwalny egzemplarz Gazety Olsztyńskiej i stąd pierwsze informacje. Perrey odbudował willę nadając jej wspomnianą nazwę, ale już w 1909 r. odsprzedał całą posiadłość ówczesnemu właścicielowi fabryki mebli Salo Staub, który wynajmował ją emerytowanemu porucznikowi. Wiadomo jeszcze że w 1912 r. willa należała do niego, i tutaj kończą się informacje. Można tylko przypuszczać iż w 1945 r. właściciel uciekł przed nacierającymi żołnierzami radzieckimi, zwłaszcza że willa położona jest bardzo blisko dworca, a jak wiadomo szturm na węzeł kolejowy był pierwszą fazą ataku.

Po wojnie budynek był przez kilkadziesiąt lat eksploatowany w dosłownym tego słowa znaczeniu i nie sposób wymienić wszystkich którzy ją zamieszkiwali. Przez ten okres dokonywano tylko bieżących remontów nie dbając jednak o zachowanie historycznych szczegółów. Najgorszy okres to przełom wieku, gdyż przez kilkanaście lat willa niszczała nie zamieszkana i prawie popadła w ruinę.

W 2009 r. budynek zakupiły prywatne osoby i natychmiast rozpoczęto całkowity remont. Prace były bardzo utrudnione, niektóre elementy groziły zawaleniem, brakowało też dokumentacji aby dokonać rewitalizacji. Jedynym drogowskazem w czasie prac dla nowych właścicieli była pocztówka z ok. 1910 r. i to ona właśnie kierunkowała prace. Na podstawie tego niewielkiego wizerunku oraz relacji sąsiadujących mieszkańców odtworzono drewniane balkony, skuto powojenną elewację odsłaniając mur pruski, zamówiono łupkową dachówkę na wzór historycznej. Te niewielkie zdjęcie pozwoliło na wykonanie detali o których urzędnicy nadzorujący budowę nie mieli pojęcia. Podczas prac odkryto ślady też pożaru z 1907 r., niestety to zmusiło do wykonania dodatkowych wzmocnień.

Ciekawostką jest fakt, że aby zachować odtworzoną zewnętrzną elewację, dokonano ocieplenia budynku od wewnątrz, mimo ostrych sprzeciwów ekipy remontującej. W 2011 r. zakończono prace, przywrócono dawny blask ,a nowi właściciele, którzy otworzyli tutaj biuro rachunkowe powrócili do pierwotnej nazwy - Willa „Wzgórze Wilhelminy”. Efekt prac remontowo rewitalizacyjnych był tak piorunujący że tego samego roku w internetowym rankingu ogłoszono ją najpiękniejszym budynkiem Olsztyna.

Przy olsztyńskich ulicach jest wiele podobnie pięknych choć zaniedbanych budynków. W naszej wyobraźni możemy zobaczyć ich dawną świetność i detale architektoniczne. Willa „Wzgórze Wilhelminy” swoje nowe oblicze zawdzięcza stuletniej pocztówce, oraz sztuce dostrzeżenia blasku w tym co inni zaczęli nazywać już ruderą.

7     

Pasjonaci w wieży ciśnień

Stojąc na jakimkolwiek peronie stacji Olsztyn Główny, nie sposób nie zauważyć majestatycznej wieży ciśnień umiejscowionej po środku istnej pętli torowisk. Datę wybudowania dziś trudno określić, na pewno powstała między latami 1910 – 1914, kiedy to przebudowywano stację i w tym właśnie okresie wybudowano parowozownię i warsztaty. Wzór wieży pochodzi z 1905 r., jest to typowy projekt dla wielu stacji Warmii i Mazur tego okresu.

Budowla posiada zbiornik wodny o pojemności 300 metrów sześciennych i mimo, że wszystkie urządzenia wieży są nadal sprawne, już nie pełni swojej funkcji. Ostatni parowóz wjechał na tę stację pod koniec XX w. Dostęp do tego ciekawego obiektu jest trochę utrudniony, dotrzeć do niego można tylko przez kładkę poprowadzoną przez tory. Należy jednak zgłosić się do dworcowej informacji aby nie narazić się na interwencję Służby Ochrony Kolei. Na pewno warto uczynić ten krok, gdyż jak wspomniano wieża nie pełni już swojej funkcji ale nie oznacza to że nie jest użytkowana.

Od kilku lat mieści się tu siedziba prężnie działającego Warmińsko – Mazurskiego Towarzystwa Miłośników Kolei. Gdy znajdziemy się już w środku, to natychmiast odbędziemy sentymentalną podróż w czasie. Miłośnicy Kolei to prawdziwi pasjonaci którzy, poświęcając swój własny czas urządzili w wieży niewielkie muzeum ukazujące prawie półtora wieku historii kolejnictwa tego regionu.

Oprócz plansz opisujących, jak dawniej wyglądała kolej na tym terenie, zgromadzono tutaj lizaki dyżurnych ruchu i czapki kolejarskie, kasowniki biletów z pocz. XX w., modele kolejek i wagonów, dawną ręczną nastawnię. Ciekawa jest również kolekcja świateł semaforowych i telegrafów, gdyż prawie wszystkie nadal działają. Wielką atrakcję stanowią wyremontowane drezyny, jedna napędzana ręcznie druga natomiast z silnikiem spalinowym, będąca prawdopodobnie najstarszym tego typu pojazdem w Polsce.

Miłośnicy Kolei nie ograniczają swojej działalności tylko do eksponatów; prowadzą też ciekawe akcje zwłaszcza w okresie letnim. Organizują np. wycieczki kolejowo-rowerowe i kolejowo-piesze po dawnych trasach kolejowych, w części już nieczynnych, wiele emocji dostarczają również wyścigi drezyn. Cieszy więc fakt, że grupa zapaleńców ukazuje nam już prawie zapomniany świat dawnych podróży

8

Kolejowa wieża ciśnieńPodróżni zmierzający do Olsztyna koleją od strony zachodniej, tuż przy wjeździe na dworzec Olsztyn Główny, mogą ujrzeć trochę nietypową, choć uroczą budowlę. Ten ośmiokątny budynek o spłaszczonym dachu, nawiązujący stylem do starych pruskich kształtów, to kolejowa wieża ciśnień.

Wieża umiejscowiona jest w rejonie skrzyżowania ulic Zientary-Malewskiej i Limanowskiego, tuż obok wiaduktu kolejowego - dość szczególny „punktowiec” osiedla Zatorze. Wieża została wybudowana w 1905 roku, jest budowlą o konstrukcji mieszanej. Pierwsza kondygnacja jest ceglana, kondygnacja druga i trzecia posiada ściany ryglowe o słupach i ryglach drewnianych, wypełnionych cegłą.

Budynek swoją funkcję pełnił do późnych lat 80. ubiegłego wieku, później stał nieużytkowany, aby w 1996 roku ulec bardzo poważnym zniszczeniom podczas pożaru. Wieża przeżywa jednak swoją drugą młodość, została wyremontowana, zachowując dawny wygląd, i obecnie mieszczą się w niej lokale handlowo-usługowe.

1

2

3

4

5

6

7

8