31 Marca dziń Budyniu

 

Historia budyniu

W Polsce słysząc słowo budyń, na myśl z miejsca przychodzi nam słodki, waniliowy lub czekoladowy deser przyrządzanych na bazie mąki ziemniaczanej, cukru i mleka.

W świecie sam budyń nie jest już tak bardzo popularny, zamiast niego znamy podobne w konsystencji kremy np. jeżeli do powyższej mieszanki dodamy jajka i wanilię, mleko zastąpimy śmietanką i zrezygnujemy z mąki, to otrzymamy np. klasyczny francuski deser crème brûlée. Z kolei w Katalonii deser o podobnej konsystencji przyrządza się z mleka, żółtek, soku z cytryny, mąki kukurydzianej i cynamonu i tak powstaje crema catalana. We Włoszech zaś mamy deser panna cotta, przyrządzany z gotowanej śmietanki, żelatyny, cukru i wanilii.

Ciekawostkę stanowi Wielka Brytania gdzie mianem pudding, a dokładniej black pudding określa się… kaszankę.

Początki budyniu są o tyle ciekawe, że dawno dawno temu było to danie mięsne, przygotowywane z mleka, ryżu, mięsa drobiowego lub ryby. Pierwsze takie przepisy pochodzą z około XIII wieku, a dania te serwowano głównie na dworach. Dopiero w XVII wieku przekształciło się ono w słodki deser jaki znamy dziś.

Z kolei budyń w proszku stworzył, w 1837 roku, Alfred Birda.